19
A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 1 7
/
T E Υ Χ Ο Σ 4 7 1
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Ηχώραμαςεργάζεται τα τελευταίαχρόνιαμεβάσηέναεθνικό
νομικό πλαίσιο, πλήρως εναρμονισμένο με τις ευρωπαϊκές
Οδηγίες, το οποίο απαιτεί όπως η διάθεση όλων των
κτηνιατρικών φαρμάκων (συμπεριλαμβανομένων και των
αντιβιοτικών) να πραγματοποιείται μόνο από εγκεκριμένα
σημεία αποθήκευσης και διακίνησης τα οποία ελέγχονται
σε ετήσια βάση μέσα από επιθεωρήσεις που διενεργούνται
από τις Κ.Υ. Επιπροσθέτως, τόσο η διάθεση όσο και η χρήση
των αντιβιοτικών και εν γένει των κτηνιατρικών φαρμάκων
στα ζώα απαιτείται να γίνεται αυστηρά κατόπιν σύνταξης και
εκτέλεσης κτηνιατρικής συνταγής, στο σωστό θεραπευτικό
επίπεδο το οποίο κρίνει με υπευθυνότητα ο επιβλέπων
κτηνίατρος, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στην
ενδεικνυόμενη δοσολογία, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες
που αναγράφει ο παρασκευαστής στο φύλλο οδηγιών
χρήσης του κάθε σκευάσματος.
Στα υποστατικά εκτροφής δε των παραγωγικών ζώων
τηρείται υποχρεωτικά μητρώο «Φαρμακευτικής Αγωγής»,
όπου καταγράφονται αναλυτικά όλες οι χορηγούμενες
φαρμακευτικές αγωγές, όπως διάγνωση, αριθμός
κτηνιατρικής συνταγής, στοιχεία του επιβλέποντος
κτηνιάτρου, ημερομηνία χορήγησης φαρμάκου, ονομασία
και συσκευασία φαρμακευτικού προϊόντος/δραστική ουσία,
δοσολογία, αριθμός ζώων υπό θεραπεία ή ταυτοποίηση
ζώου (όταν υπάρχει), διάρκεια θεραπείας, καθώς και ο
χρόνος αναμονής.
Σημειώνεται ότι τα τελευταία χρόνια η ΕΕ απαγόρευσε τη
χρήση των αντιβιοτικών στα ζώα παραγωγής τροφίμων
(παραγωγικά ζώα) τόσο για προληπτικούς λόγους όσο
και ως παράγοντα αύξησης της μικροβιακής αντοχής.
Επιπρόσθετα, για τα κρίσιμης σημασίας για τον άνθρωπο
αντιβιοτικά (CIAs - Critical Importance Antimicrobials),
δηλαδή τις κινολόνες, φλουοροκινολόνες, κεφαλοσπορίνες
γ΄ και δ΄ γενιάς, καθώς και την κολιστίνη (η οποία αποτελεί
τον κύριο εκπρόσωπο της τάξης αντιβιοτικών πολυμυξίνες),
κυκλοφόρησαν αυστηρές συστάσεις μη χρησιμοποίησης
τους στην κτηνιατρική ως αντιβιοτικών πρώτης επιλογής,
αλλά μόνον όταν έχει αποτύχει οποιοδήποτε άλλο
θεραπευτικό σχήμα. Η χρήση της εν λόγω ομάδας
Απώτερος στόχος, η διασφάλιση της υψηλής ποιότητας,
της ασφαλούς χρήσης και της αποτελεσματικότητας των
Κτηνιατρικών Φαρμακευτικών Προϊόντων (ΚΦΠ) τα οποία
κυκλοφορούν στην αγορά, με βασικότερο γνώμονα την
προστασία της υγείας των ζώων και κατ’ επέκταση της
δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Καθοριστικό σταθμό στις προαναφερθείσες δραστηριότητες
αποτέλεσε η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ,
η οποία οδήγησε στην εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας
που σχετίζεται με τον έλεγχο ποιότητας, την εγγραφή,
κυκλοφορία, παρασκευή, χορήγηση και χρήση των Κ.Φ.Π
με την Ευρωπαϊκή Οδηγία, καθώς και στην προώθηση της
συνεργασίαςτηςχώραςμαςμεταυπόλοιπαευρωπαϊκάκράτη
για τα εν λόγω ζητήματα. Στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής,
καθώς και της ενεργού συμμετοχής μας στην ευρωπαϊκή
οικογένεια, κομβικό σημείο αποτελούν οι τρέχουσες
συζητήσεις που διεξάγονται σχετικά με το προσχέδιο του
νέου Κανονισμού για τα ΚΦΠ τον οποίο προωθεί η Κομισιόν.
Η εφαρμογή των διατάξεων που εμπεριέχονται στο κείμενο
του αποσκοπεί να θέσει σε εφαρμογή ένα σύνολο κανόνων
προσαρμοσμένων στις ιδιαιτερότητες του κτηνιατρικού
τομέα που προσανατολίζονται κυρίως στα ακόλουθα:
• Αύξηση της διαθεσιμότητας των κτηνιατρικών φαρμάκων
• Μείωση του διοικητικού φόρτου
• Τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας
• Βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς
• Αντιμετώπιση του κινδύνου της μικροβιακής αντοχής
για τη δημόσια υγεία, η οποία αποτελεί ένα βασικότατο,
επίσης, ζήτημα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης
των ζωονόσων στα κράτη μέλη της ΕΕ.
Η ορθολογιστική χρήση των αντιμικροβιακών σκευασμάτων
στην κτηνιατρική αποτελεί σημαντική παράμετρο για την
αντιμετώπιση της μικροβιακής αντοχής τόσο σε ευρωπαϊκό
όσο και σε διεθνές επίπεδο, νοουμένου ότι η υπερβολική
και η μη ενδεδειγμένη χρήση τους στα ζώα συνδέεται
άμεσα με την επιτάχυνση της ανάπτυξης και διασποράς
ανθεκτικών παθογόνων μικροοργανισμών. Επομένως, ο
περιορισμός της χρήσης των αντιβιοτικών στην κτηνιατρική
αποτελεί καίριας σημασίας άξονα της στρατηγικής της ΕΕ,
τον οποίο καλούνται να εφαρμόσουν τα κράτη μέλη ώστε
να προληφθεί η περαιτέρω διάδοση της ανθεκτικότητας και
να διαφυλαχθεί η ικανότητα καταπολέμησης μικροβιακών
λοιμώξεων. Ως εκ τούτου, η έντονη διεθνής κινητοποίηση
που παρατηρείται σχετικά με το εν λόγω ζήτημα αποτελεί
συνέπεια της ευρείας συνειδητοποίησης αυτού του
φαινομένου, και αποσκοπεί σε μια σειρά από διορθωτικές
δράσεις που πρέπει να ληφθούν για επανόρθωση της
πορείας αυτής.
