ΑΓΡΟΤΗΣ
•
11
στον βοσκότοπο. Συνήθως τα ζώα αποφεύγουν την κα-
τανάλωση τοξικών φυτών. Ωστόσο, έχουν παρατηρηθεί
φαινόμενα δηλητηριάσεων, όταν τα ζώα αναγκάζονται
να καταναλώσουν ό,τι βρουν. Η ευαισθησία των ζώων
στις δηλητηριάσεις διαφέρει ανάλογα με το είδος, τη
φυλή, την ηλικία και τη σωματική τους κατάσταση.
Η έκταση στην οποία περιφέρονται τα ζώα κατά τη βό-
σκηση εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα τροφής, το εί-
δος του ζώου και τις καιρικές συνθήκες. Το βάδισμα των
ζώων, σε εξαιρετικά ψηλές εντάσεις βοσκοφόρτωσης,
προκαλεί κάποια μείωση της βοσκήσιμης ύλης. Η βο-
σκήσιμη ύλη καθίσταται πρόσκαιρα ανεπιθύμητη λόγω
κοπράνων και ούρων. Η διασπορά της κοπριάς με μια
τσουγκράνα, προωθεί τη βόσκηση, δεν αυξάνει όμως
τη βοσκήσιμη ύλη.
Μεγάλη διαφορά έχει η συμπεριφορά κατά τη βόσκηση
μεταξύ αίγας και προβάτου. Τα πρόβατα ακολουθούν
ένα ημερήσιο πρότυπο δραστηριότητας. Περπατάνε
πολλή ώρα και σταματάνε κατά διαστήματα για να ξε-
κουραστούν και να αναμασήσουν την τροφή τους. Τα
πρόβατα προτιμούν τη βοσκή. Βόσκουν πάντα κοντά
στο έδαφος με σκυμμένο το κεφάλι. Προτιμούν τη χα-
μηλή βλάστηση, τις σειρές από χόρτα, το τριφύλλι, τα
όσπρια κτλ. Τα πρόβατα τρώνε μέχρι και τα χαμηλότερα
είδη προκαλώντας το καλούμενο ξύρισμα του χλωροτά-
πητα του βοσκοτόπου. Αρκούνται σε σχετικά πτωχές,
μικτές βοσκές ποών και θάμνων. Τα κεράσια, τα βελα-
νίδια, τα πουρνάρια, το ραβεντί, οι τομάτες, οι πατάτες
και το ροδόδεντρο μπορεί να είναι τοξικά για τα πρόβα-
τα, οπότε είναι και ανεπιθύμητα.
Οι αίγες είναι ανιχνευτές, προτιμούν τα φύλλα, τα κλα-
διά, τα αμπέλια και τους θάμνους. Είναι πολύ ευκίνη-
τες και στέκονται στα πίσω πόδια για να φτάσουν την
τροφή τους αν χρειαστεί. Προτιμούν το πάνω μέρος
των φυτών, βόσκουν συνήθως με το κεφάλι ψηλά και
είναι λιγότερο απαιτητικές από τα πρόβατα. Αρκούνται
ακόμη και με την ξυλώδη βλάστηση. Οι αίγες διανύουν
μεγαλύτερες αποστάσεις από τα πρόβατα. Μετακινού-
νται περισσότερο και βόσκουν λιγότερο. Η τάση αυτή
διαφοροποιείται ανάλογα με την εποχή, την πηγή και
τον τύπο των βοσκήσιμων εκτάσεων.
