6
•
ΑΓΡΟΤΗΣ
Ποιότητα νερού άρδευσης
Γεωργία Σάρδαλου
Λειτουργός Γεωργίας
στο Τμήμα Γεωργίας
Η
ποιότητα του νερού άρδευσης συνδέεται άμεσα με την καταλληλότητά του για σκοπούς άρδευσης
των καλλιεργούμενων φυτών. Σε πολλές γεωργικές περιοχές τα αποθέματα των καλής ποιότητας
νερών έχουν εξαντληθεί και προκύπτει η ανάγκη χρησιμοποίησης εναλλακτικών πηγών, χαμηλότερης
ή ακόμη και κακής ποιότητας νερών. Μια πρώτη γενική εκτίμηση της ποιότητας του αρδευτικού νερού
μπορούμε να έχουμε με τη βοήθεια ενός απλού οργάνου, του αγωγιμόμετρου (EC μετρο), το οποίο μετρά
την ηλεκτρική αγωγιμότητα του νερού και κατ’ επέκταση την αλατότητά του.
Ωστόσο, μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την ποιότητα
του νερού άρδευσης μπορεί να μας δώσει μια πλήρης
χημική ανάλυση του νερού για προσδιορισμό όλων των
διαλυτών ιόντων (ασβεστίου, νατρίου, χλωρίου, βορίου,
νιτρικών κ.ά.), η οποία μπορεί να γίνει στο εργαστήριο
αναλύσεων του Τμήματος Γεωργίας ή σε άλλα ιδιωτικά
εργαστήρια. Οι συγκεντρώσεις των στοιχείων αυτών
καθορίζουν την καταλληλότητα ή όχι του νερού για χρή-
ση του στις διάφορες καλλιέργειες. Να σημειωθεί ότι
κάθε καλλιέργεια έχει τα δικά της επίπεδα ανθεκτικό-
τητας σε διαφορετικές συγκεντρώσεις των στοιχείων,
ενώ η πλήρης αξιολόγηση του νερού για χρήση του σε
κάθε καλλιέργεια πρέπει να συνεκτιμά και άλλους πα-
ράγοντες όπως ο τύπος του εδάφους, οι καλλιεργητικές
φροντίδες και το σύστημα άρδευσης.
Με βάση την ηλεκτρική αγωγιμότητα (mmhos/cm), το
νερό άρδευσης μπορεί να διακριθεί στις παρακάτω
κα-
τηγορίες ποιότητας:
(α) νερά με ηλεκτρική αγωγιμό-
τητα <0,75, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για
όλες τις καλλιέργειες, (β) νερά με ηλεκτρική αγωγιμότη-
τα 0,75 - 3,0, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν
για σχετικά ανθεκτικές φυτείες και (γ) νερά με ηλεκτρική
αγωγιμότητα >3,0, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιη-
θούν μόνο σε ανθεκτικές καλλιέργειες.
Νερά υφάλμυρα και προβληματικά περιορίζουν περιο-
ρίζουν την ανάπτυξη των φυτών, προκαλούν περιφερει-
ακές ξηράνσεις και εγκαύματα στα φύλλα ενώ, σταδια-
κά, αυξάνουν και την αλατότητα του εδάφους.
Η σχετική αντοχή στη συνολική αλατότητα των περισ-
σότερων καλλιεργούμενων φυτών είναι γνωστή και πα-
ρουσιάζεται στον πιο κάτω πίνακα.
Πορτοκαλιά
Λεμονιά
Δαμασκηνιά
Αμυγδαλιά
Ροδακινιά
Χρυσομηλιά
Αχλαδιά
Μηλιά
Φράουλα
Ρεπανάκι
Σέλινο
Ραδίκια
Φασολάκι
Φασόλια (ξηρά)
Χρυσάνθεμο Τριανταφυλλιά
Ροδιά
Συκιά
Αμπέλι
Ντοματιά Πιπεριά
Κραμπί
Μαρούλι
Καρότο
Κρεμμύδι
Κουνουπίδι
Μπιζέλι
Κουκιά
Λουβιά Πεπονιά
Πατάτα
Κολοκυθιά Αγγουριά
Τριφύλλι
Σιτάρι
Καλαμπόκι
Σιφουνάρι
Γρασίδι
Βουκαμβίλια Δεντρολίβανο
Λαντάνα Βιβούρνο
Ιβίσκος
Καλλιστήμων Γαριφαλιά
Μεγάλης
Μέσης
Μικρής
ανθεκτικότητας
ανθεκτικότητας
ανθεκτικότητας (ευαίσθητα)
Φοινικιά
Παντζάρι
Σπαράγγι
Σπανάχι
Λάχανο
Κριθάρι
Αροδάφνη
Πιττόσπορο
Ελιά
