ΑΓΡΟΤΗΣ
•
5
πλασιάζεται με σπόρο σε θερμοκήπια, για την παρα-
γωγή φυταρίων, όπου αναπτύσσονται για περίοδο 8
με 10 εβδομάδων σε θερμοκρασίες 24-25
o
C. Η μετα-
φύτευση των νεαρών φυτών γίνεται την άνοιξη ανά-
λογα με τις κλιματικές συνθήκες. Τα σπορόφυτα θα
πρέπει να μεταφυτεύονται όταν αποκτήσουν ύψος
15-20cm και διάμετρο βλαστού 5-10mm. Ο αριθμός
των φυτών ανά δεκάριο κυμαίνεται από 3.000-6.000.
Πριν τη φύτευση πρέπει να γίνεται όργωμα του εδά-
φους και να ακολουθούν μία με δύο κατεργασίες με
δίσκο ή φρέζα.
Ως φυτό, η στέβια έχει μικρές απαιτήσεις σε
θρεπτι-
κά συστατικά
, παρ’ όλα αυτά όμως θα πρέπει πριν
από την εγκατάστασή της στο χωράφι να διενεργού-
νται δειγματοληψίες εδάφους για τον προσδιορισμό
της σύστασης του εδάφους και τον καθορισμό των
λιπαντικών του αναγκών. Γενικά, το άζωτο είναι το
σημαντικότερο θρεπτικό στοιχείο για τη στέβια, κα-
θώς σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη του φυλλώ-
ματός της.
Στις τροπικές περιοχές η στέβια δεν απαιτεί άρδευ-
ση. Όμως σε χώρες όπως είναι η Κύπρος, που το
ύψος των βροχοπτώσεων δεν φτάνει τα 700mm ανά
έτος που απαιτούνται για την καλλιέργεια της στέ-
βιας, απαιτείται επιπλέον άρδευση. Η συχνή και επι-
φανειακή άρδευση είναι απαραίτητη για την επιτυχία
υψηλότερων αποδόσεων. Σε γενικές γραμμές, η άρ-
δευση είναι απαραίτητη όταν οι άκρες των βλαστών
αρχίζουν να γέρνουν. Η καταλληλότερη μέθοδος άρ-
δευσης για την καλλιέργεια της στέβιας θεωρείται η
στάγδην άρδευση (εικόνα 3).
Η στέβια, κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξής της, ανα-
πτύσσεται αργά και πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη
μέριμνα για την αντιμετώπιση των ζιζανίων. Πριν και
μετά τη μεταφύτευση απαιτείται καταστροφή των
ζιζανίων με μηχανικά μέσα. Η τοποθέτηση μαύρων
πλαστικών κατά μήκος των γραμμών φύτευσης είναι
αποτελεσματική μέθοδος για τον έλεγχο των ζιζανί-
ων, ειδικά σε συστήματα πυκνής φύτευσης.
Η
φυτοπροστασία
στη στέβια δεν αποτελεί ιδιαίτε-
ρο πρόβλημα, καθώς οι προσβολές από έντομα είναι
ελάχιστες. Προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν
οι μύκητες του γένους Septoria (
Septoria steviae
),
Sclerotinia (
Sclerotinia sclerotiorum
), καθώς επίσης
οι παγετοί και οι δυνατοί άνεμοι. Διάφορα είδη ζώων,
όπως οι λαγοί και τα σαλιγκάρια, έχει παρατηρηθεί
ότι προξενούν ζημιές επειδή προτιμούν τα γλυκά
φύλλα του φυτού.
Η συγκομιδή στη στέβια γίνεται βασικά με δύο τρό-
πους, είτε συγκομίζοντας ολόκληρο το φυτό είτε
μόνο τα φύλλα. Και στις δύο περιπτώσεις η συγκο-
μιδή γίνεται το φθινόπωρο, όταν τα φυτά φτάσουν τα
40-60cm σε ύψος. Στην Κύπρο μπορούν να γίνουν
2-3 συγκομιδές ανά καλλιέργεια με την τελευταία να
γίνεται την άνοιξη. Μέγιστη απόδοση καθώς και κα-
λύτερη ποιότητα επιτυγχάνονται όταν η συγκομιδή
γίνεται λίγο πριν την άνθιση.
Αμέσως μετά τη συγκομιδή ακολουθεί η αποξήραν-
ση. Η αποξήρανση των ξυλοποιημένων βλαστών,
καθώς και των πράσινων φύλλων, ολοκληρώνεται
σε κλίβανο ή και με έκθεση στον ήλιο, οπότε και
επιτυγχάνεται η παραγωγή τελικού προϊόντος καλύ-
τερης ποιότητας. Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες
και την πυκνότητα της χλωρής μάζας στον κλίβανο
απαιτούνται 24-48 ώρες σε θερμοκρασίες 40-50°C
για πλήρη αποξήρανση. Εκτιμάται ότι μια ποσότητα
χλωρής μάζας δύο περίπου τόνων, που παράγεται
ανά δεκάριο καλλιέργειας, αποδίδει έως και 600 κιλά
ξηρό προϊόν.
Αφού διαχωριστούν από τους μίσχους, τα ξερά φύλ-
λα αποθηκεύονται με πλαστική επένδυση σε χάρτινα
κουτιά. Για την εξαγωγή των γλυκοζιτών της στεβιό-
λης, που είναι η γλυκαντική ουσία της στέβιας, και η
οποία χρησιμοποιείται σε εμπορική κλίμακα για χρή-
ση ως πρόσθετο τροφίμων, απαιτείται περαιτέρω
επεξεργασία με εκχύλιση. Επίσης, μπορεί να γίνει
σύνθλιψη και εκχύλιση των αποξηραμένων φύλλων
για την απελευθέρωση των γλυκαντικών ουσιών της
στέβιας. Τα αποξηραμένα φύλλα γίνονται σκόνη, κο-
σκινίζονται και η λεπτή αυτή σκόνη αποθηκεύεται σε
δοχεία.
Εικόνα 3:
Σύστημα άρδευσης με σταγόνες σε καλλιέργεια
στέβιας
