40
•
ΑΓΡΟΤΗΣ
Άμεσες Πληρωμές
Πράσινη Eνίσχυση
Χλόη Κολά Χριστοφή
Λειτουργός Γεωργίας Α΄
Χρίστος Μουζούρης
Λειτουργός Γεωργίας
στο Τμήμα Γεωργίας
Σ
το σύστημα των Άμεσων Πληρωμών για τη νέα Προγραμματική Περίοδο 2015-2020, εισάγονται νέες πα-
ράμετροι. Το Καθεστώς Ενιαίας Εκταρικής Επιδότησης συνεχίζεται μέχρι το 2020 με νέες υποχρεώσεις,
όπως είναι μεταξύ άλλων και ο περιβαλλοντικός προσανατολισμός των Άμεσων Πληρωμών, το γνωστό
πρασίνισμα.
Ένας από τους βασικούς στόχους της νέας Κοινής Αγρο-
τικής Πολιτικής, είναι και η ενίσχυση των περιβαλλοντι-
κών επιδόσεων μέσω της υποχρεωτικής στήριξης γεωρ-
γικών πρακτικών που είναι επωφελείς για το κλίμα και το
περιβάλλον. Ως εκ τούτου, εκτός από τη βασική ενίσχυ-
ση/SAPS, κάθε εκμετάλλευση θα λαμβάνει μια ενίσχυση
ανά εκτάριο για την τήρηση ορισμένων τέτοιων γεωρ-
γικών πρακτικών. Τα κράτη μέλη θα χρησιμοποιούν το
30% του εθνικού τους φακέλου, για την πληρωμή των εν
λόγω ενισχύσεων. Το πρασίνισμα είναι υποχρεωτικό και
η μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του θα συνεπάγε-
ται την επιβολή μειώσεων και κυρώσεων. Οι αιτητές των
οποίων οι εκμεταλλεύσεις βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει
σε περιοχές που καλύπτονται από τις οδηγίες 92/43/
ΕΟΚ (διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της
άγριας πανίδας και χλωρίδας), 2000/60/ΕΚ (θέσπιση
πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής
των υδάτων) ή 2009/147/ΕΚ (διατήρηση των άγριων
πτηνών), δικαιούνται την Πράσινη Ενίσχυση νοουμένου
ότι τηρούν τις πρακτικές της στον βαθμό που οι πρακτι-
κές συνάδουν με τους στόχους των εν λόγω οδηγιών.
Στα πλαίσια του πρασινίσματος είναι υποχρεωτική, υπό
προϋποθέσεις, η τήρηση κάποιων γεωργικών πρακτι-
κών επωφελών για το κλίμα και το περιβάλλον. Οι πρα-
κτικές αυτές ξεπερνούν την πολλαπλή συμμόρφωση και
αποτελούν με τη σειρά τους τη βάση για τα μέτρα του
νέου Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Συγκεκρι-
μένα, οι γεωργικές αυτές πρακτικές – οι πρακτικές του
πρασινίσματος – περιλαμβάνουν:
τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών, που αφορά
στην υποχρέωση, υπό προϋποθέσεις, ύπαρξης του-
λάχιστον δύο ή τριών διαφορετικών καλλιεργειών
στην αρόσιμη γη.
τη διατήρηση των υφιστάμενων μόνιμων βοσκότο-
πων, καθώς και
τη διάθεση 5% της επιλέξιμης έκτασης ως περιοχή
οικολογικής εστίασης. Ως τέτοιες περιοχές μπορούν
να θεωρηθούν ενδεικτικά η γη σε αγρανάπαυση, οι
ζώνες ανάσχεσης κ.ά.
Διαφοροποίηση καλλιεργειών
Στα πλαίσια της πρακτικής της διαφοροποίησης των
καλλιεργειών, για να δικαιούται κάποιος γεωργός την
επιπλέον ενίσχυση θα πρέπει, σε γενικές γραμμές, να
τηρεί τα πιο κάτω:
1. Όταν η αρόσιμη γη του καλύπτει έκταση κάτω από
10 εκτάρια, δικαιούται την πράσινη ενίσχυση χωρίς να
πρέπει να τηρήσει κάποιες επιπλέον υποχρεώσεις.
2. Όταν η αρόσιμη γη του καλύπτει έκταση μεταξύ 10
και 30 εκταρίων, για να είναι δικαιούχος της πράσινης
ενίσχυσης, πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο διαφορετικές
καλλιέργειες σε αυτήν την αρόσιμη γη. Η κύρια καλλιέρ-
γεια δεν πρέπει να καλύπτει περισσότερο από το 75%
του συνόλου της αρόσιμης γης.
3. Όταν η αρόσιμη γη του καλύπτει έκταση πάνω από
30 εκτάρια, για να είναι δικαιούχος της πράσινης ενίσχυ-
σης, πρέπει να έχει τουλάχιστον τρεις καλλιέργειες σε
αυτήν. Η κύρια καλλιέργεια πρέπει να καλύπτει το 75%,
το πολύ, των αρόσιμων εκτάσεων και οι δύο κύριες καλ-
λιέργειες το 95%, το πολύ, των αρόσιμων εκτάσεων.
4. Όταν ποσοστό πέραν του 75% της αρόσιμης γης του
χρησιμοποιείται για παραγωγή αγρωστωδών ή άλλων
ποωδών κτηνοτροφικών φυτών (που περιλαμβάνονται
σε συγκεκριμένο κατάλογο που καταρτίζεται σε επίπεδο
κράτους μέλους), ως γη για αγρανάπαυση ή για συνδυα-
σμό των δυο και η έκταση που δεν καλύπτεται από αυτές
τις χρήσεις δεν υπερβαίνει τα 30 εκτάρια, ο γεωργός δι-
καιούται την πράσινη ενίσχυση χωρίς να πρέπει να τη-
Γεωργοοικονομικά
