άζεται καλή ρύθµιση των ποτισµάτων για την αποφυγή του σχισίµατος
των καρπών. Επίσης, η συκιά παρουσιάζει την τάση να ρίχνει τα
φύλλα και τους καρπούς της όταν η διαθέσιµη εδαφική υγρασία
είναι ανεπαρκής. Για τους λόγους αυτούς, η άρδευση µε βελ-
τιωµένα συστήµατα άρδευσης είναι πολύ σηµαντική.
Οι ποικιλίες που παράγουν µόνο πραγµατικά σύκα λέγονται
µονόφορες, ενώ αυτές που παράγουν τόσο µατζίλες, όσο
και πραγµατικά σύκα λέγονται δίφορες. Οι ποικιλίες είναι
πάρα πολλές και µπορούν να ταξινοµηθούν σύµφωνα µε
διάφορα κριτήρια: το χρώµα του σύκου (άσπρα, πράσινα και
µαύρα σύκα) την εποχή ωριµάνσεως και τον προορισµό του
προϊόντος (νωπή κατανάλωση, αποξήρανση). Οι σπουδαιότε-
ρες καλλιεργούµενες ποικιλίες συκιάς, στην Κύπρο, είναι οι ακό-
λουθες: Μαύρη ή Βαζανάτη (ντόπια - δίφορη), τα Βάρτικα (ντόπια
µονόφορη, πράσινη), η Βασιλική Μαύρη (µονόφορη, έγχρωµη), η Napo-
letana Negra (Ιταλική, µαύρη, δίφορη), η Gentile Bianca (Ιταλική, λευκή, δί-
φορη), San Pietro (Ιταλική λευκή δίφορη), η Σµυρνέικη (µονόφορη λευκή) κ.ά.
O πολλαπλασιασµός γίνεται µε µόσχευµα. Το Xειµώνα κόβονται κλαδιά 2-3 χρόνων µήκους 30-40 εκατ. και φυ-
τεύονται σε φυτώριο ή απευθείας στην οριστική θέση. Για τον πολλαπλασιασµό µπορούν, επίσης, να χρησιµοποι-
ηθούν και έρριζες παραφυάδες που αποσπώνται από το µητρικό δέντρο. Εµβολιασµός γίνεται στις περιπτώσεις
που έχουµε άγριες συκιές ή στις περιπτώσεις που θέλουµε να αλλάξουµε ποικιλία. Γίνεται ακόµη εµβολιασµός
ποικιλιών σε επιλεγµένα υποκείµενα, που προσαρµόζονται καλύτερα στα διά-
φορα εδάφη, µε σκοπό τη βελτίωση της παραγωγικότητας των δένδρων και
της ποιότητας των καρπών. Για να εφαρµοστεί ο εµβολιασµός, θα πρέ-
πει να επιλεγούν οι ποικιλίες εκείνες, που ευδοκιµούν καλύτερα ως
υποκείµενα και να αναπτυχθεί η τεχνική αυτού.
Η συκιά διαµορφώνεται µε κλάδεµα σε σχήµα τύπου κυπέλου.
∆εν πρέπει να κόβονται οι κορυφές των κλαδιών γιατί στην
άκρη τους σχηµατίζονται οι καρποί. Για την ανανέωση ενός
δέντρου που έχει πάθει ζηµιές, αρκεί να µεγαλώσει µια πα-
ραφυάδα του σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εµβολιασµένο.
Ενδεικνυόµενα συστήµατα καλλιέργειας, για εµπορικές φυ-
τείες, είναι οι φυτεύσεις σε κανονικές αποστάσεις, µε διαµόρ-
φωση των δένδρων σε κανονικό κύπελλο, όπου επιτυγχάνονται
µεγαλύτερες αποδόσεις και η καλύτερη ποιότητα καρπού, χωρίς
άρδευση.
Οι κυριότεροι εχθροί της συκιάς στη Xώρα µας, οι οποίοι µπορούν να προ-
καλέσουν ζηµιές στην παραγωγή και να υποβαθµίσουν ποιοτικά το παραγό-
µενο προϊόν είναι ο κηροπλάστης ή ψώρα της συκιάς, η ψύλλα, η λογχαία, η Μεσογειακή µύγα και η µύγα δροσό-
φυλα.
Πρόβληµα στις συκιές µπορεί να προκαλέσουν και οι νηµατώδεις γιατί τα δένδρα της συκιάς παρουσιάζουν µεγάλη
ευαισθησία. Όσον αφορά τις ασθένειες έχει αναφερθεί ότι προκαλούνται σή-
ψεις καρπών από µύκητες του γένους Phytophthora, Penicillium, Bo-
trytis, Fusarium (ενδοσήψη), Alternaria, κτλ. Σηµαντικές µυκητολο-
γικές ασθένειες της συκιάς είναι αυτές που προκαλούνται από τα
είδη Armillaria mellea, Cylindrocladium scoparium, καθώς και η
ίωση «µωσαϊκό της συκιάς».
Καθώς η ωρίµανση των σύκων είναι σταδιακή, η συγκοµιδή
γίνεται όταν είναι τελείως ώριµα, δηλαδή, είναι µαλακά και
η φλούδα τους σκάει. Τα φρέσκα σύκα διατηρούνται δύ-
σκολα, ενώ δύσκολη είναι και η µεταφορά τους στις αγορές.
Για αυτόν το λόγο πρέπει να γίνονται λεπτοί χειρισµοί κατά
την τοποθέτηση των φρούτων σε κατάλληλες συσκευασίες,
ώστε αυτά να µπορούν να µεταφερθούν φρέσκα και σε άριστη
κατάσταση στον καταναλωτή.
ΑΓΡΟΤΗΣ
11