νιο «κουσκούτα». Η χρήση καθαρού, πιστοποιηµένου
σπόρου, απαλλαγµένου από σπόρους ζιζανίων,
η επιλογή καθαρών χωραφιών και η σωστή
προετοιµασία του εδάφους, συµβάλλουν
σηµαντικά στον περιορισµό του προ-
βλήµατος. Η τελευταία καλλιέργεια
του εδάφους, πρέπει να γίνεται όσο
το δυνατόν πλησιέστερα προς τη
σπορά, ώστε να δοθεί προβάδισµα
στην ανάπτυξη των νεαρών φυτα-
ρίων µηδικής σε σχέση µε τα ζιζάνια.
Επιπλέον, η πρώιµη ανοιξιάτικη σπορά
µπορεί να µειώσει τους πληθυσµούς
των ζιζανίων.
Τα πολυετή ζιζάνια καταπολεµούνται, ως
επί το πλείστον, µε χηµικά σκευάσµατα πριν τη
σπορά. Καταλληλότερος χρόνος εφαρµογής τους
θεωρείται το φθινόπωρο γιατί η εφαρµογή µη εκλεκτι-
κού ζιζανιοκτόνου κατά την άνοιξη στο κατάλληλο στάδιο ανά-
πτυξης των ζιζανίων καθυστερεί τη σπορά της µηδικής και τη µεταθέτει σε περίοδο όπου οι συνθήκες δεν ευ-
νοούν το καλό φύτρωµα. Το πρόβληµα των ζιζανίων σε εγκατεστηµένες φυτείες µηδικής µπορεί, επίσης, να
αντιµετωπιστεί µε το θερισµό της µηδικής πριν τον σχηµατισµό σπόρων από τα ζιζάνια έστω και αν η µηδική
δεν βρίσκεται στο ενδεδειγµένο στάδιο κοπής. Στη συνέχεια, όµως, µε την άνοδο της θερµοκρασίας, η µη-
δική αναπτύσσεται ταχύτερα από τα ζιζάνια. Γενικά, η επέµβαση µε ζιζανιοκτόνα, για να είναι οικονοµικά συµ-
φέρουσα, πρέπει να γίνεται µόνο στις περιπτώσεις που τα ζιζάνια βρίσκονται σε µεγάλους πληθυσµούς και
είναι είδη τα οποία µειώνουν σηµαντικά την ποιότητα του παραγόµενου προϊόντος. Η εφαρµογή των ζιζα-
νιοκτόνων γίνεται, γενικά, ανάλογα και µε το είδος του σκευάσµατος, στο τέλος του φθινοπώρου ή στις αρχές
του χειµώνα, κατά την περίοδο του λήθαργου της µηδικής, καθώς και µετά την πρώτη ή τη δεύτερη κοπή.
Η διαχείριση της χορτοδοτικής µηδικής γίνεται, είτε µόνο µε κοπή κατά διαστήµατα ή µε συνδυασµό κοπής
και βόσκησης σε διαφορετικές χρονικές περιόδους µε κίνδυνο, όµως, την αραίωση της φυτείας λόγω της πι-
θανής καταστροφής των κεφαλών της µηδικής από τα ζώα. Η κοπή της µηδικής γίνεται κατά κανόνα όταν
βρίσκεται στο στάδιο που περίπου το 10% των φυτών είναι ανθισµένα εξασφαλίζοντας, έτσι, καλή παραγωγή
και καλή ποιότητα. Το ύψος κοπής πάνω από το έδαφος πρέπει να είναι 5-7 εκ. για την προστασία των κεφα-
λών από τις οποίες θα γίνει η αναβλάστηση.
Η συγκοµιδή της µηδικής γίνεται µε τα κοινά χορτοκοπτικά µηχανήµατα, γιατί είναι φυτό που δεν πλαγιάζει.
Η θερισµένη χορτοµάζα αφήνεται 2-3 ηµέρες να ξηρανθεί και στη συνέχεια συγκοµίζεται. Όταν οι συνθήκες
ανάπτυξης της µηδικής είναι ευνοϊκές µπορούν να γίνουν 8-10 κοψίµατα το χρόνο. Εάν εφαρµοστεί σωστή δια-
χείριση, η µηδική µπορεί να αποδίδει, οικονοµικά, µέχρι και πέντε έτη. Τις µεγαλύτερες αποδόσεις σε σανό
τις παίρνουµε τον δεύτερο και τρίτο χρόνο, ωστόσο και οι αποδόσεις του τέταρτου και πέµπτου έτους είναι
ικανοποιητικές.
Οι κυριότεροι εντοµολογικοί εχθροί της µηδικής είναι οι αφίδες, τα τζιτζικάκια, τα σηριβίδια, οι οτιόρυγχοι, ο
φυτονόµος κ.ά. Οι κυριότερες ασθένειες που προσβάλλουν τη µηδική είναι η ριζοκτόνια, η σκληρωτίνια, η βερ-
τισιλλίωση, τα φουζάρια και η κερκόσπορα. Επιπλέον, η µηδική µπορεί να προσβληθεί και από τον ιό του µω-
σαϊκού της µηδικής.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά µε την καλλιέργεια της µηδικής, οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να απο-
τείνονται στα κατά τόπους Επαρχιακά Γραφεία του Τµήµατος Γεωργίας.
6
ΑΓΡΟΤΗΣ