12-13
ωρών. Η σπορά γίνεται το Φθινόπωρο και η συγκοµιδή
το Χειµώνα και την Άνοιξη.
Μέτριας φωτοπεριόδου: Απαιτούν ελάχιστη φωτοπε-
ρίοδο 13-14 ωρών. Η σπορά γίνεται αργά το Χειµώνα
ή νωρίς την Άνοιξη και η συγκοµιδή το Καλοκαίρι.
Μεγάλης φωτοπεριόδου: Απαιτούν ελάχιστη φω-
τοπερίοδο 14-16 ωρών. Η σπορά γίνεται αρχές της
Άνοιξης και η συγκοµιδή το Καλοκαίρι.
Πριν τη σπορά, το χωράφι θα πρέπει να προετοιµαστεί
κατάλληλα. Θα πρέπει πρώτα να ποτιστεί καλά και µετά
να ψιλοχωµατιστεί. Η παραγωγή κρεµµυδιών µπορεί να γίνει
µε πολλούς τρόπους, όπως: α) απευθείας σπορά σπόρου στον
αγρό (γίνεται µε το χέρι ή µε σπαρτικές µηχανές), β) µε φύτευση κο-
ναριού (κοκκαριού), η οποία γίνεται τον Αύγουστο σε γραµµές, κυρίως, µε το
χέρι (χρησιµοποιείται για την παραγωγή πράσινου νωπού κρεµµυδιού (φρέσκου) και βολβών-η µέθοδος
αυτή πλεονεκτεί έναντι της απευθείας σποράς όσον αφορά την πρωίµιση της παραγωγής, µειονεκτεί,
όµως, γιατί απαιτεί περισσότερα εργατικά, και γ) µε παραγωγή φυτών στο σπορείο και µεταφύτευση στον
αγρό.
Οι ώριµοι βολβοί έχουν συνεκτική σάρκα και αποκτούν το χαρακτηριστικό χρώµα και σχήµα της ποικι-
λίας. Συνήθως, τα κρεµµύδια ωριµάζουν 6-7 µήνες µετά τη σπορά στον αγρό, ανάλογα µε την ποικιλία
και τις συνθήκες περιβάλλοντος κατά την ανάπτυξη των φυτών. Όταν ωριµάσει ο βολβός, σταµατά η πα-
ραγωγή νέων φύλλων µε έλασµα και ο «λαιµός» (ψευδοβλαστός) του φυτού µαλακώνει και λυγίζει ακρι-
βώς πάνω από το βολβό, ενώ τα φύλλα είναι ακόµη πράσινα. Σε αυτό το στάδιο, µεταφέρονται όλες οι
θρεπτικές ουσίες από τα φύλλα στο βολβό, ο οποίος µεγαλώνει γρήγορα και κατόπιν τα φύλλα και οι
ρίζες ξηραίνονται. Όταν το 80% των φυτών βρίσκεται σε αυτό το στάδιο, γίνεται η εκρίζωση. Η εκρίζωση
γίνεται, συνήθως, µε το χέρι. Σε φυτείες κρεµµυδιών που η σπορά γίνεται σε γραµµές, η εκρίζωση και η
συγκοµιδή µπορεί να γίνει µε τη χρήση µηχανής. Μετά την εκρίζωση, αφαιρούνται η ρίζα και τα φύλλα
µε µαχαίρι ή ψαλίδι. Όσον αφορά τα χλωρά κρεµµύδια ή τις φρέσκες κεφαλές κρεµµυδιών, πριν τη µε-
ταφορά τους στην αγορά, προηγείται αφαίρεση των εξωτερικών χιτών µε µαχαίρι και στη συνέχεια πλέ-
νονται.
Ένα από τα κυριότερα ζητήµατα που αντιµετωπίζει η καλλιέργεια των κρεµµυδιών είναι το αύλωµα, το
οποίο είναι η πρόωρη άνθηση µε σχηµατισµό ανθικού στελέχους.Το αύλωµα είναι ανεπιθύµητο σε κρεµ-
µύδια που προορίζονται για παραγωγή βολβών. Οι κύριοι παράγοντες που επιδρούν στο αύλωµα, είναι
οι απότοµες αλλαγές θερµοκρασίας, καθώς και η ποικιλία σε σχέση µε την εποχή φύτευσης. Ένα άλλο
σηµαντικό ζήτηµα είναι τα ζιζάνια. Το κρεµµύδι λόγω του επιφανειακού ριζικού συστήµατος, του µικρού
µεγέθους φυλλώµατος και του αργού ρυθµού ανάπτυξης δεν αντέχει στον ανταγωνισµό των ζιζανίων
(
αγριόχορτων). Εκεί που δεν γίνεται καταπολέµηση η ζηµιά είναι
ολοκληρωτική. Η αντιµετώπισή τους µπορεί να γίνει: α) µε τη
χρήση προφυτρωτικών και µεταφυτρωτικών ζιζανιοκτό-
νων, και β) µε τη λήψη προληπτικών µέτρων, όπως
την εφαρµογή αµειψισποράς και την επιλογή χω-
ραφιών µε το µικρότερο πρόβληµα ζιζανίων.
Όσον αφορά τα θέµατα φυτοϋγείας, οι κυριό-
τερες ασθένειες του κρεµµυδιού είναι ο περο-
νόσπορος, ο βοτρύτης, η σκληρωτίνια και το
φουζάριο. Τέλος, οι κυριότεροι εχθροί είναι ο
θρίπας, η µύγα του κρεµµυδιού, η λυριόµυζα,
τα σηριβίδια και οι νηµατώδεις.
ΑΓΡΟΤΗΣ
9
