48
•
ΑΓΡΟΤΗΣ
Εικ.2:
Τζιβέρτια πάνω από ξωπόρτι.
Πηγή (Ηγουμενίδου, 1999)
Εικ.4:
Τζιβέρτια από τη συλλογή του Τμήματος Γεωργίας
Εικ.3:
Τζιβέρτια σε κατοικία στο Φοιλάνι
επάλληλες σειρές. Η κατασκευή
με πλαϊνούς τοίχους και στέγη
αποτελούσε τον μελισσώνα (εικ.
3).
Στο πάνω μέρος του τοίχου με
τις κυψέλες υπήρχε στενό άνοιγμα
για αερισμό και για διακίνηση των
μελισσών.
Πριν την τοποθέτηση του μελισ-
σιού, ο μελισσοκόμος έπλενε
καλά το τζιβέρτι. Ο μελισσότοπος,
δηλαδή το μέρος όπου τοποθε-
τούνταν τα τζιβέρτια, έπρεπε να
προστατεύεται από τους βόρειους
ανέμους, τον λεγόμενο «βορκά».
Για τον λόγο αυτό το μπροστινό
μέρος του τζιβερτιού έβλεπε προς
την ανατολή. Κοντά στον μελισσό-
τοπο έπρεπε να υπάρχουν άγρια
φυτά του βουνού, όπως θυμάρι,
ξυσταρκιές, αθασιές, μοσφιλιές
και να μην υπάρχουν κοντά πολ-
λές χαρουπιές και λεμονόδεντρα.
Το τζιβέρτι, επειδή είναι κλειστό,
εμποδίζει τον μελισσοκόμο να
παρακολουθεί την εξέλιξη του με-
λισσιού. Παρ’ όλα αυτά ο παραδο-
σιακός μελισσοκόμος μέσα από
την εμπειρία του και με οδηγό την
παρατηρητικότητά του μπορούσε
να παρακολουθεί την εξέλιξη των
μελισσιών του.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία
του Τμήματος Δασών, το 1894
υπήρχαν 520.590 τζιβέρτια σε
ολόκληρη την Κύπρο. Σήμερα
έχουν μείνει μόνο 602 και χρη-
σιμοποιούνται παράλληλα με τις
σύγχρονες κυψέλες. Το Τμήμα
Γεωργίας διαθέτει αριθμό τζιβερτι-
ών, στη συλλογή παλαιών αντικει-
μένων και αντικειμένων αγροτικής
ζωής που διατηρεί (εικ. 4).
Βιβλιογραφία
Ηγουμενίδου, Ρ.Ε (2000) «Η παραδοσιακή μελισσοκομία στην Κύπρο και τα προϊόντα της (μέλι, κερί) κατά τους
νεότερους χρόνους». Στο «Η μέλισσα και τα προϊόντα της». Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ.
Νικολαϊδης, Ι.Ν (1959) «Μελισσοκομία. Σύγχρονοι μέθοδοι εντατικής εκμεταλλεύσεως). (Έκδοση Γ) Αθήνα.
Σάθας,Κ.Ν(1877)«ΜεσαιωνικήΒιβλιοθήκη»(τόμοςΣτ)«Ασσίζαι τουΒασιλείουτων Ιεροσολύμωνκαι τηςΚύπρου»
Βενετία Τύποις του χρόνου. (διαδικτυακά) από iglib.ypepth.gr/awweb/main.jsp?flag=browse&smd=1&awdid=16
(
ημερ. προσπέλασης 02/05/2014)
Φιλοθέου, Γ (1980) «Λαογραφική Κύπρος» (τεύχος 28) Λευκωσία