µατα κρύου αέρα. Εποµένως, πρέπει, τα υποστατικά που θα φιλοξενήσουν τα νεογέννητα να αερίζονται, να είναι
όσο το δυνατόν ευήλια και ο κτηνοτρόφος να βοηθά κατά τη διάρκεια του τοκετού, όπου χρειάζεται. Στα νεογέν-
νητα από την ηλικία των 10 ηµερών, εκτός από το γάλα που θηλάζουν, παραχωρείται τριφυλλοσανός (120-150γρ.
σε κάθε ζώο) και από την ηλικία των 15 ηµερών χορηγείται ειδικό µίγµα µε ποσοστό 17% πρωτεΐνη κατά βούληση.
Σανός και µείγµα τοποθετούνται σε ειδικό δωµάτιο στο οποίο πρόσβαση έχουν µόνο τα νεαρά ζώα.
3.
ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Σιτηρέσια ορνίθων αυγοπαραγωγής
Οι πτηνοτρόφοι πρέπει να έχουν υπόψη τους πως η κατανάλωση της τροφής στις όρνιθες εξαρτάται άµεσα από το
µέγεθος, την ηλικία και τη φυλή των ορνίθων, τη θερµοκρασία του περιβάλλοντος, το στάδιο παραγωγής, το πο-
σοστό ενέργειας του σιτηρεσίου, την πυκνότητα των ορνίθων στα κλουβιά ή στο υποστατικό και την επάρκεια των
ταΐστρων. Η οικονοµικώς συµφέρουσα παραγωγική ζωή µιας όρνιθας αυγοπαραγωγικού τύπου είναι περίπου 15
µήνες. Η αυγοπαραγωγή αρχίζει, περίπου, σε ηλικία 19 εβδοµάδων, αυξάνεται γρήγορα και φθάνει σε ένα µέγιστο
ρυθµό 85-95% στην ηλικία των 28-30 εβδοµάδων. Ο παραγωγικός κύκλος χωρίζεται για σκοπούς διατροφής σε δύο
βασικές φάσεις: Η 1
η
φάση είναι από την έναρξη της αυγοπαραγωγής (19-20 βδοµάδες), µέχρι και την ηλικία των
45
εβδοµάδων. Κατά την έναρξη της 1
ης
φάσης, το µέσο βάρος µιας πουλάδας αυγοπαραγωγικού τύπου είναι πε-
ρίπου 1650 γρ. και καταναλώνει περίπου 80-86 γρ. τροφής κάθε µέρα. Στην ηλικία των 28-30 εβδοµάδων που πε-
τυχαίνεται το µέγιστο της αυγοπαραγωγής, η ηµερήσια κατανάλωση τροφής φτάνει τα 115 γρ. εκ των οποίων 19-
20
γρ. πρωτεΐνη, 3,2% ασβέστιο και 0,6% ολικό φωσφόρο. Η 2
η
φάση είναι η περίοδος αυγοπαραγωγής από την ηλι-
κία των 45 περίπου βδοµάδων µέχρι τέλους της αυγοπαραγωγικής τους ζωής, δηλαδή στις 78, περίπου, εβδοµάδες.
Οι ηµερήσιες ανάγκες σε πρωτεΐνη υπολογίζονται, λόγω του χαµηλότερου ρυθµού αυγοπαραγωγής τους, στα 18-
19
γρ. ανά όρνιθα. Αυτήν την περίοδο, οι όρνιθες χρειάζονται περισσότερο ασβέστιο, περίπου 4%, διότι η απορ-
ρόφησή του ελαττώνεται µε την ηλικία και, το αυγό, λόγω του µεγάλου µεγέθους, χρειάζεται περισσότερο κέλυ-
φος. Για τη βελτίωση του κελύφους του αυγού ελαττώνεται, επίσης, το ποσοστό του φωσφόρου σε 0,50%. Η χρήση
ενός ισοζυγισµένου σιτηρεσίου µε τη σωστή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και άλλα θρεπτικά συστατικά, ανάλογα
µε την ηλικία του πτηνού, αλλά και ανάλογα µε την αποδοτικότητά του, βοηθά τον παραγωγό να µεγιστοποιήσει
την παραγωγή της µονάδας του. Στις µέρες µας, το κόστος του αραβόσιτου και της σόγιας είναι πολύ ψηλό και επι-
βάλλεται, ο επαγγελµατίας πτηνοτρόφος, να χρησιµοποιεί σιτηρέσια ελάχιστου κόστους, αλλά µέγιστης απόδοσης.
Γάλοι
Κατά το τρίµηνο Οκτώβρη – ∆εκέµβρη εκτρέφεται σηµαντικός αριθµός γαλόπουλων που προορίζονται για τα Χρι-
στούγεννα. Είναι σηµαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο σιτηρέσιό τους στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης
τους.
4.
ΧΟΙΡΟΤΡΟΦΙΑ
Παραγωγικότητα χοιροµητέρας
Η βιωσιµότητα και η ανταγωνιστικότητα των χοιροτροφικών µονάδων βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στην αποδοτι-
κότητα των χοιροµητέρων, η οποία ορίζεται µε το µέσο αριθµό των απογαλακτιζόµενων χοιριδίων ανά χοιροµητέρα
ανά έτος διατήρησης. Η παραγωγικότητα των χοιροµητέρων επηρεάζεται από τρεις κύριους παράγοντες, οι οποίοι
είναι:
1.
Ο ετήσιος αριθµός των τοκετών ανά χοιροµητέρα, ο οποίος είναι ίσος προς το λόγο 365 δια του µεσοδιαστή-
µατος των τοκετών. Για διάρκεια γαλουχίας 28 ηµερών και αποδεκτή τιµή του διαστήµατος απογαλακτισµού γό-
νιµης οχείας 17 ηµερών, το µεσοδιάστηµα τοκετών ανέρχεται σε 159 ηµέρες και ο αριθµός τοκετών ανά χοι-
ροµητέρα ανέρχεται σε 2,3 ετησίως.
2.
Το µέγεθος της τοκετοοµάδας. Οι σύγχρονοι βελτιωµένοι γονότυποι των ζώων έχουν, µε µια κανονική κατανοµή
τοκετών, µέση άριστη τοκετοοµάδα 11,5 χοιριδίων. Πιθανόν µικρό µέγεθος τοκετοοµάδας στον τοκετό, οφεί-
λεται σε αυξηµένη εµβρυϊκή θνησιµότητα, µουµιοποίηση εµβρύων και γέννηση νεκρών χοιριδίων. Τα αίτια που
προκαλούν τις ανωµαλίες αυτές είναι οι µολυσµατικές ασθένειες, µη ισόρροπη διατροφή, κακή διαχείριση των
χοιροµητέρων και ακατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες.
3.
Η θνησιµότητα των χοιριδίων κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Η επιβίωση των νεογέννητων χοιριδίων και ο
ασφαλής µέγιστος αριθµός απογαλακτισµού τους µετά από 21-28 ηµέρες, διασφαλίζεται αν ληφθούν µέτρα που
αφορούν την άµεση προστασία τους από τους κινδύνους που τα απειλούν.
5.
ΚΟΝΙΚΛΟΤΡΟΦΙΑ
Κατά το τρίµηνο αυτό, επειδή η µέρα µικραίνει, συστήνεται η παροχή πρόσθετου τεχνητού φωτισµού, ώστε να
συµπληρώνεται συνολικός φωτισµός 15-16 ωρών την ηµέρα, για να αποφεύγονται οι δυσκολίες κατά την οχεία.
ΑΓΡΟΤΗΣ
57
