Page 67 - AGROTHS_458

4.
Θειαφιστήρι /Τοπική ονοµασία: Σκονιστήρι
Αριθµός Απόκτησης: 322/89
Τόπος χρήσης: Άρσος
∆ιαστάσεις: Υ. 0,24µ. ∆. 0,05 - 0,12µ.
Μεταλλικό θειαφιστήρι σχήµατος κόλουρου κώνου, µε στενό κυλινδρικό
λαιµό, κάθετη ταινιωτή λαβή και διάτρητο, ελαφρώς κυρτό πυθµένα. Το
σκεύος κλείνει µε κυλινδρικό, επίσης, πώµα από το ίδιο υλικό (λευκοσίδη-
ρος), που προσαρµόζεται στο άνοιγµα και καλύπτει το µεγαλύτερο µέρος
του λαιµού, ενώ στο εσωτερικό, φέρει χιαστί ζεύγος τοξωτών ελασµάτων.
Στις ενώσεις των επιµέρους τµηµάτων εντοπίζονται έντονα ίχνη συνδετικού
υλικού.
Η χρήση των δύο πιο πάνω οργάνων είναι κοινή, για το θειάφισµα του αµπελιού, που αποσκοπούσε στην κα-
ταπολέµηση των παρασιτικών ασθενειών και πραγµατοποιείτο δύο φορές ετησίως, προτού οι βλαστοί ανα-
πτυχθούν πλήρως και όταν το αµπέλι άρχιζε να αποδίδει καρπούς.
5.
∆ικέλλι/Τοπική ονοµασία: Τσάπ(π)α Τριχάλα
Αριθµός Απόκτησης: 183/89
Τόπος χρήσης: Παλαιχώρι
∆ιαστάσεις: Μ. 0,23µ. Π. 0,11µ. Υ. 0,93µ.
Μεταλλική, οδοντωτή σκαπάνη µε ξύλινο, κυκλικής διατοµής στέλεχος, που αποτελεί
νεότερη προσθήκη. Η υποδοχή για το στειλιάρι είναι κάθετη στο κυρίως εργαλείο, σχη-
µατίζει στο πίσω τµήµα της κεφαλή και εξέχει, ελαφρώς, προς τα πάνω, δηµιουργώντας
µικρές, τοξωτές αποφύσεις, τα «αυτιά», χαρακτηριστικό γνώρισµα των χειροποίητων κυ-
πριακών εργαλείων.
Το σκάλισµα αποτελούσε µίαν από τις βασικότερες εργασίες για τη φροντίδα του αµπελιού και πραγµατο-
ποιείτο, συνήθως, κατά το Μάρτιο, µετά την ολοκλήρωση του κλαδέµατος. Τα δικέλλια, λόγω του σχήµατός
τους χρησιµοποιούνταν για το κόψιµο των επιφανειακών ριζών, αλλά και για την καλύτερη κατεργασία του
εδάφους, ώστε να διατηρείται η απαιτούµενη υγρασία.
ΑΓΡΟΤΗΣ
65