16
•
ΑΓΡΟΤΗΣ
χρώματος που μετατρέπονται σε βυθισμένα έλκη. Η
αντιμετώπιση του μύκητα βασίζεται στη χρήση αν-
θεκτικών ποικιλιών, στην εφαρμογή αμειψισποράς,
στην αποφυγή υπερβολικής εδαφικής υγρασίας και
στην εφαρμογή προληπτικών και θεραπευτικών ψε-
κασμών με κατάλληλα μυκητοκτόνα.
Εχθροί του καρπουζιού
Τετράνυχος
(
Εικ. 4): Είναι άκαρι που προβάλλει
τους μίσχους, τους βλαστούς, τους καρπούς και, ιδι-
αίτερα, τα φύλλα του καρπουζιού. Με τη διατροφή
του απομυζά τους χυμούς του φυτού, προκαλώντας
χλώρωση στα φύλλα ενώ στα σημεία διατροφής του
παρουσιάζεται αποχρωματισμός (ξάσπρισμα) των
ιστών. Επίσης, έχει την ιδιότητα να πλέκει ιστούς.
Σε μεγάλους πληθυσμούς μπορεί να προκαλέσει
φυλλόπτωση, ανθόρροια, ακόμα και καταστροφή
ολόκληρης της καλλιέργειας. Η καταπολέμηση του
πρέπει να γίνεται με προληπτικούς ψεκασμούς, με
τη χρήση κατάλληλων ακαρεοκτόνων. Όταν η θερ-
μοκρασία είναι κάτω από 30°C μπορεί να γίνει ψεκα-
σμός ή επίπαση με θειούχα σκευάσματα.
Αφίδες ή ψώρες:
Τα έντομα αυτά αναπτύσσονται,
αρχικά, στους τρυφερούς βλαστούς του φυτού και,
στη συνέχεια, εξαπλώνονται σε ολόκληρο το φυτό.
Με τη διατροφή τους απομυζούν τους χυμούς του
φυτού προκαλώντας χλώρωση των φυτών, καρού-
λιασμα των φύλλων και των βλαστών, ανθόρροια και
καθήλωση ολόκληρου του φυτού. Επίσης, εκκρίνουν
μελιτώδη αποχωρήματα στα οποία αναπτύσσονται
μύκητες καπνιάς, με συνέπεια ο καρπός να καθίστα-
ται μη εμπορεύσιμος. Εκτός από τις άμεσες ζημιές
που προκαλούν, είναι και φορείς σοβαρών ιώσεων.
Η αντιμετώπιση τους βασίζεται, κυρίως, στη χρήση
κατάλληλων χημικών σκευασμάτων.
Αλευρώδεις:
Είναι μικρά λεπιδόπτερα τα οποία
τρέφονται απομυζώντας χυμούς από τα φυτά. Εκ-
κρίνουν μελιτώδη αποχωρήματα στα οποία ανα-
πτύσσονται μύκητες καπνιάς. Το σημαντικότερο
πρόβλημα όμως που προκαλούν, είναι η μεταφορά
ιώσεων. Η αντιμετώπιση τους γίνεται με τη χρήση
κατάλληλων εντομοκτόνων.
Θρίπες:
Είναι πολύ μικρά έντομα που τρέφονται
στα φύλλα, στα άνθη και στους καρπούς απομυζώ-
ντας χυμούς. Με τη διατροφή τους προκαλούν ανοι-
χτόχρωμες κηλίδες στα φύλλα, πτώση των ανθέων
και παραμόρφωση των καρπών. Επίσης, είναι φο-
ρείς σοβαρών ιώσεων. Η καταπολέμηση του θρίπα
γίνεται με ψεκασμούς με κατάλληλα εντομοκτόνα. Η
χρήση πλαστικού εδαφοκάλυψης μειώνει σημαντικά
τον πληθυσμό του εντόμου μιας και ο θρίπας νυμ-
φώνεται μέσα στο έδαφος.
Τελειώνοντας, πρέπει να τονιστεί ότι ο καλύτερος
τρόπος για έλεγχο των εχθρών και ασθενειών είναι
η εφαρμογή της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης. Πιο
συγκεκριμένα, η ολοκληρωμένη καταπολέμηση βα-
σίζεται σε προληπτικά μέτρα, όπως είναι τα καλλι-
εργητικά μέτρα, η αμειψισπορά, η αγρανάπαυση, η
κάλυψη των νεαρών φυτών με πλαστικό ή δίχτυ, η
καταστροφή των ζιζανίων και των φυτών εθελοντών.
Η χημική καταπολέμηση χρησιμοποιείται μόνο ως
συμπληρωματικό και διορθωτικό μέτρο. Όταν γίνε-
ται χημική καταπολέμηση, οι παραγωγοί θα πρέπει
να χρησιμοποιούν σε διαδοχικούς ψεκασμούς φυτο-
φάρμακα που ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες και
έχουν διαφορετικό τρόπο δράσης, για να μην δημι-
ουργείται ανθεκτικότητα και να έχουν, έτσι, καλύτερα
αποτελέσματα.
Εικ. 3:
Προσβολή φυτού καρπουζιάς από ανθράκνωση
Εικ. 4:
Tετράνυχος