σπορος). 2) Έγκαιρη καταστροφή φυτών “εθελοντών”. 3) Καταστροφή σωρών απορριφθέντων κονδύλων και
αποφυγή αναβλάστησής τους. 4) Καλή αποστράγγιση του εδάφους (βαθύ όργωµα, ξέπλυµα αλάτων). 5) Ορ-
θολογιστική άρδευση, λίπανση. 6) Αποφυγή πυκνών φυτεύσεων. 7) Καλή κάλυψη των κονδύλων στο έδαφος
µε παράχωµα. 8) Εφαρµογή αµειψισποράς (βελτίωση δοµής εδάφους, µείωση του µολύσµατος). 9) Φύτευση
ανεκτικών ποικιλιών στον περονόσπορο. 10) Προληπτικοί ψεκασµοί µε κατάλληλα µυκητοκτόνα όταν οι συν-
θήκες τείνουν να γίνουν ευνοϊκές για την ανάπτυξη της ασθένειας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται σε
φυτά κοντά σε φραγµούς, όπου η υγρασία διατηρείται περισσότερο. 11) Όταν εµφανιστούν οι αρχικές εστίες
µόλυνσης στην ευρύτερη περιοχή, καλό είναι να καταστρέφονται έγκαιρα µε ψεκασµό ζιζανιοκτόνου.
Θεραπευτικά µέτρα αντιµετώπισης του περονόσπορου: Σε περίπτωση όπου η φυτεία έχει ήδη προσβληθεί από
τον περονόσπορο, θα πρέπει να ψεκαστεί µε ένα διασυσηµατικό, θεραπευτικό µυκητοκτόνο. Λόγω του κινδύ-
νου ανάπτυξης ανθεκτικών φυλών του περονοσπόρου σε αυτά τα µυκητοκτόνα θα πρέπει να γίνεται εναλλαγή
δραστικών ουσιών µε διαφορετικό τρόπο δράσης. Η συχνότητα των ψεκασµών
εξαρτάται από το βαθµό ανάπτυξης της επιδηµίας, τις καιρικές συνθήκες, το
στάδιο ανάπτυξης των φυτών και την ευαισθησία της ποικιλίας.
Αλτερνάρια της πατάτας (Alternaria solani)
Όταν οι συνθήκες τείνουν να γίνουν ευνοϊκές για την ασθένεια
(
θερµοκρασίες 10°C-35°C µε ιδανικές από 24°C-29°C, υψηλή
σχετική υγρασία και βροχή), γίνονται προληπτικοί ψεκασµοί
µε κατάλληλα µυκητοκτόνα επαφής, τα οποία χρησιµοποι-
ούνται ταυτόχρονα και για τον περονόσπορο.
Εφαρµογή βασικών καλλιεργητικών µέτρων που κρα-
τούν τα φυτά σε καλή φυσιολογική κατάσταση.
Ριζοκτόνια της πατάτας (Rhizoctonia solani)
Προληπτικά µέτρα αντιµετώπισης της
ασθένειας: 1) Φύτευση πατατόσπορου απαλ-
λαγµένου από τα σκληρώτια του µύκητα.
2)
Αποφυγή φύτευσης σε χαµηλές θερµοκρα-
σίες εδάφους (<10°C). 3) Φύτευση προβλαστηµέ-
νου πατατόσπορου και αποφυγή βαθιάς φύτευσης.
4)
Εφαρµογή τριετούς αµειψισποράς µε µη ευπαθή είδη
φυτών, όπως σιτηρά, τριφύλλι κ.ά. 5) Η εφαρµογή χλωράς
λίπανσης και κοπριάς θεωρούνται ότι µειώνουν τις ζηµιές από
την ασθένεια. 6) Σκόνισµα των κονδύλων πριν τη φύτευση µε κα-
τάλληλο µυκητοκτόνο.
Σκληρωτίνια της πατάτας (Sclerotinia sclerotiorum)
Προληπτικά µέτρα αντιµετώπισης της ασθένειας: 1) Εφαρµογή τριετούς και πλέον αµειψισποράς µε µη ευαί-
σθητες καλλιέργειες, όπως σιτηρά και καλαµπόκι µπορούν να µειώσουν το αρχικό µόλυσµα της ασθένειας.
2)
Φύτευση σε κανονικές αποστάσεις και κατά τη διεύθυνση του ανέµου για καλύτερο αερισµό των φυτών.
3)
Αποφυγή υπερβολικής άρδευσης και αζωτούχου λίπανσης. 4) Αποµάκρυνση και καταστροφή φυλλώµατος
µε σκληρώτια.
Η χηµική αντιµετώπιση της ασθένειας µε ψεκασµό έχει ως αποτέλεσµα, όταν λάβει χώρα πριν ή αµέσως µετά
από την εµφάνιση των πρώτων συµπτωµάτων.
Βερτισιλλίωση της πατάτας (Verticillium dahliae, V. Alboatrum)
Προληπτικά µέτρα αντιµετώπισης: 1) Χρησιµοποίηση υγιούς πιστοποιηµένου πατατόσπορου. 2) Εφαρµογή
τριετούς και πλέον αµειψισποράς µε καλλιέργειες σιτηρών και οσπρίων (αποφυγή ευαίσθητων καλλιεργειών,
όπως τα σολανώδη (ντοµάτες, µελιτζάνες)). 3) Αποφυγή φύτευσης πατατών µετά από καλλιέργεια τριφυλλιού.
4)
Εφαρµογή ορθολογιστικής άρδευσης/λίπανσης. 5) Μείωση του πληθυσµού των νηµατωδών στο έδαφος.
Βακτηρίωση (Μαυροζάµπης) της πατάτας (Εrwinia carotovora)
Προληπτικά µέτρα αντιµετώπισης: 1) Χρησιµοποίηση υγιούς (πιστοποιηµένου) πατατόσπορου. 2) Απολύµανση
µαχαιριών κατά τον τεµαχισµό του πατατόσπορου. 3) Φελλοποίηση των τοµών στους τεµαχισµένους κονδύλους
πριν τη φύτευσή τους. 4) ∆ηµιουργία συνθηκών καλής αποστράγγισης του εδάφους και αποφυγή υπερβολικής
άρδευσης. 5) Αποµάκρυνση και καταστροφή προσβεβληµένων φυτών και κονδύλων. 6) Συγκοµιδή των κονδύ-
68
ΑΓΡΟΤΗΣ